2Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye DOI : 10.5152/dcbybd.2010.03
Giriş: Kardiyopulmoner resüsitasyon (KPR), travmaya maruz kalmış veya kritik hastalarda sıklıkla uygulanmaktadır. Bu çalışmanın amacı, cerrahi yoğun bakım ünitemizdeki KPR başarı oranını belirlemek ve KPR’nin etkili olduğu hasta özelliklerini karşılaştırmak olmuştur.
Gereç ve Yöntemler: Hacettepe Üniversitesi Genel Cerrahi Yoğun Bakım Ünitesinde KPR yapılmış olan tüm kritik hastalar, 1 Mayıs 2002- 30 Haziran 2003 tarihleri arasında retrospektif olarak incelendi. Arrest öncesi morbidite (AÖM) indeksi, Akut fizyolojik ve kronik sağlık değerlendirme (APACHE) II skoru, demografik özellikler, klinik özellikler ve primer ve eşlik eden hastalıklar kaydedildi.
Bulgular: 48 hastada 88 KPR yapıldı. KPR ilk başarı oranı %39.5 idi (n=19). İlk ritim olarak ventriküler taşikardi (VT) ya da ventriküler fibrilasyon (VF) varlığı ve kanser olmaması ile KPR başarısı arasında anlamlı bir ilişki vardı ( p=0.004 ve 0.05). Oniki aylık mortalite oranı %97.8 idi. Bu hasta grubunun, AÖM indeksi 8.8± 2.1 olup ortalama yaşam beklentisi %1.2 idi. KPR sonrası beklenen mortalite ile uyumluydu.
Sonuç: Cerrahi yoğun bakımda malignensisi olan ya da AÖM indeksi yüksek olan hastalarda KPR etkili bir tedavi değildir. Ventriküler taşikardisi ya da fibrilasyonu olan hastalarda sonuç olumludur. KPR’nin hastalar üzerindeki olası iyi sonuçlarını vurgulayacak tıbbi etiğe dayalı yasal düzenlemelere ihtiyaç vardır.
Keywords : Cerrahi yoğun bakım ünitesi, tıbbi etik, kardiyopulmoner resüsitasyon, mortalite